De eerste week op Palm Tree
Blijf op de hoogte en volg Lotte
10 September 2016 | Zuid-Afrika, Amanzimtoti
Ondertussen is het alweer zaterdag, de dagen vliegen hier voorbij. Ik heb mijn eerste schoolweek achter de rug dus het is tijd voor een blog!
Zondag kwam ik aan op het vliegveld. Het ging allemaal super snel tot ik bij de douane kwam. Ik had kaas meegenomen en dat mocht natuurlijk niet dus de hele inhoud van mijn koffer werd eruit gehaald en alle cadeautjes die ik van thuis mee had gekregen voor mijn verjaardag werden uitgepakt. Na een tijdje mocht ik dan eindelijk gaan. Ik werd heel fijn op het vliegveld ontvangen door Peter en na een bijzondere rit langs Durban, waar de krottenwijken naast de luxe villa's liggen, kwam ik dan eindelijk aan bij Palm Tree. Ik ben nog nooit op een plek geweest waar je zo hartelijk ontvangen wordt als hier. De 'big boys' namen mijn koffers mee naar mijn huisje, ik kreeg van iedereen knuffels en ik werd voorgesteld aan de andere vrijwilliger, Tessa. Tussen Tessa en mij klikte het meteen dus dat was erg fijn. Zij heeft me meegenomen naar ons huis en het een en ander verteld over het leven hier. Haar verhaal werd af en toe onderbroken door harde knallen op het dak. De aapjes springen hier vanuit de bomen op het dak en lopen overal op het terrein. Na het even bijkomen van de reis gingen we terug naar de woonruimte van de kinderen want we gingen braaien! Braaien doen ze hier alleen bij speciale gelegenheden dus ik viel met mijn neus in de boter. Tuurlijk was het allemaal even wennen maar het was vooral een leuke en gezellige avond.
Maandag ochtend begon om 8uur de homeschooling voor de kinderen. Door bepaalde redenen gaan, op een van de kinderen na, de kinderen niet naar een school maar krijgen ze thuis les van Ros. Ros is de moeder van alle kinderen. Wij als vrijwilligers helpen haar met lesgeven. Dit is een van de belangrijkste bezigheden die ik hier verricht. De kinderen krijgen altijd eerst twee uur wiskunde. Dit vak heb ik op mij genomen. Het was in het begin best wel wennen want ze kennen hier geen vast curriculum en ook geen vaste boeken. Het is dus een beetje opdrachten bij elkaar zoeken uit verschillende boeken en die kopiëren. Gelukkig heeft de vrijwilliger voor mij heel veel gedaan en uitgezocht voor wiskunde dus ik kon daarmee aan de slag. Om 14uur eindigt de schooldag hier. Na school hebben we gezellig spelletjes gedaan met de kinderen. Daarna zijn Tessa en ik snel gaan koken want om 19uur zouden er twee nieuwe vrijwilligers bijkomen.
Dinsdag begon de dag ook weer vroeg. Ik begon weer met wiskunde en daarna kregen de kinderen science. Bij science wordt de groep opgedeeld in twee groepen. Dit omdat er een leeftijdsverschil zit tussen de kinderen. Er zijn kinderen die nog op basisschool leeftijd zitten en kinderen die de highschool leeftijd hebben. Ik hield me bezig met de wat oudere groep. Best leuk, want de stof die we behandelen is voor mijzelf ook al een tijdje geleden. S'middags zijn we naar Galleria geweest met alle vrijwilligers. Dit is een groot Amerikaans winkelcentrum waar we twee keer per week heen worden gebracht om boodschappen te doen. Het is echt super groot en je hebt er echt allemaal verschillende soorten winkels. Eigenlijk is het best wel heftig om te zien dat je in de auto nog mensen ziet zwerven en je dan uitstapt bij een veel te luxe winkelcentrum...
Woensdag middag na school heb ik voor het eerst bij de Arts & Crafts gezeten. Arts & Crafts is opgezet voor de kinderen die erg veel moeite hebben met het onderwijs en dit niet bij kunnen houden. Bij A&C maken de kinderen vanalles, knuffels, armbanden, sleutelhangers etc. (Ik ga hier nog foto's van plaatsen op Facebook!) Op deze manier zijn de kinderen toch ergens mee bezig en ze vinden het ook heel leuk om te doen. Een deel van de verkoop van A&C gaat naar de kinderen in de vorm van zakgeld en het andere deel van de verkoop wordt opgespaard voor een weekendje weg met zijn allen. Oftewel, een superleuk winkeltje! A. is mij nu aan het leren om een olifant-sleutelhangertje te maken, het is echt best wel lastig!
Op donderdag hadden we een druk dagje, na school (die om 12uur klaar is op donderdag en vrijdag) hadden we namelijk een meeting met Ros. Zij heeft haar levensverhaal met ons gedeeld en zij heeft verteld over het ontstaan van Palm Tree. Dit is natuurlijk erg persoonlijk maar wat ik wel met jullie kan delen is dat Ros echt een hart van goud heeft en ze een heel leuk en mooi mens is. Na de meeting hadden we meteen een meeting met Peter en Yvon en daarna werden we naar Galleria gebracht. We hebben "all you can eat pizza" gegeten. De ober kwam heel de tijd langs met verschillende grote pizza's en als je die wilde proberen kreeg je een stuk. Ik heb denk ik nog nooit zoveel pizza op...
Vrijdagochtend ben ik voor het eerst eventjes op de daycare geweest. De daycare heeft plek voor 10 kindjes uit de omgeving en is bedoeld voor kinderen uit de township vlakbij Palm Tree. Het zijn echt ontzettende schatjes! Verder hebben we vrijdag niet veel aan school gedaan. De kinderen zijn druk bezig met het maken van een storyboard voor de documentaire over het leven op Palm Tree. Ze zitten vol leuke ideeën en omdat ze zo enthousiast bezig waren hadden we besloten ze maar te laten gaan en maandag weer aan school te gaan zitten.
Vrijdag was verder een gekke dag, mijn kamergenootje Tessa vertrok weer richting Nederland. Ik vond het best wel lastig want in die paar dagen hadden we toch wel een band opgebouwd en ik ga haar zeker wel missen. Na een paar hele dikke knuffels hebben we haar met zijn allen uitgezwaaid.
Vandaag ben ik met Peter en Yvon naar de tree van Bobbie Bear geweest. Bobbie bear is een andere organisatie hier in Durban die werkt met kinderen die in aanraking zijn geweest met seksueel misbruik. Tijdens de Tree komen kinderen uit de buurt en kinderen die met bobbie bear in aanraking zijn geweest bij elkaar (onder een grote boom) om te spelen, eten te krijgen en verzorgd te worden. Sommige kinderen lopen wel uren om hierbij te kunnen zijn. Yvon vertelde mij in de auto dat ze ook vaak speelgoed uitstallen en de kinderen dan een speelgoedje uit mogen zoeken. Er was een kindje erg blij en trots met één puzzelstukje, daar kan je je toch niks bij voorstellen?! Het was in ieder geval erg bijzonder om aanwezig te mogen zijn. Deze kinderen hebben niks. Dit is ook een onderdeel van het leven hier in Afrika.
Ik ben waarschijnlijk nog veel te veel vergeten maar deze eerste week is erg goed bevallen en ik voel me hier al erg thuis! Ik ben heel benieuwd wat ik allemaal nog mee ga maken hier.
Xxx
Zondag kwam ik aan op het vliegveld. Het ging allemaal super snel tot ik bij de douane kwam. Ik had kaas meegenomen en dat mocht natuurlijk niet dus de hele inhoud van mijn koffer werd eruit gehaald en alle cadeautjes die ik van thuis mee had gekregen voor mijn verjaardag werden uitgepakt. Na een tijdje mocht ik dan eindelijk gaan. Ik werd heel fijn op het vliegveld ontvangen door Peter en na een bijzondere rit langs Durban, waar de krottenwijken naast de luxe villa's liggen, kwam ik dan eindelijk aan bij Palm Tree. Ik ben nog nooit op een plek geweest waar je zo hartelijk ontvangen wordt als hier. De 'big boys' namen mijn koffers mee naar mijn huisje, ik kreeg van iedereen knuffels en ik werd voorgesteld aan de andere vrijwilliger, Tessa. Tussen Tessa en mij klikte het meteen dus dat was erg fijn. Zij heeft me meegenomen naar ons huis en het een en ander verteld over het leven hier. Haar verhaal werd af en toe onderbroken door harde knallen op het dak. De aapjes springen hier vanuit de bomen op het dak en lopen overal op het terrein. Na het even bijkomen van de reis gingen we terug naar de woonruimte van de kinderen want we gingen braaien! Braaien doen ze hier alleen bij speciale gelegenheden dus ik viel met mijn neus in de boter. Tuurlijk was het allemaal even wennen maar het was vooral een leuke en gezellige avond.
Maandag ochtend begon om 8uur de homeschooling voor de kinderen. Door bepaalde redenen gaan, op een van de kinderen na, de kinderen niet naar een school maar krijgen ze thuis les van Ros. Ros is de moeder van alle kinderen. Wij als vrijwilligers helpen haar met lesgeven. Dit is een van de belangrijkste bezigheden die ik hier verricht. De kinderen krijgen altijd eerst twee uur wiskunde. Dit vak heb ik op mij genomen. Het was in het begin best wel wennen want ze kennen hier geen vast curriculum en ook geen vaste boeken. Het is dus een beetje opdrachten bij elkaar zoeken uit verschillende boeken en die kopiëren. Gelukkig heeft de vrijwilliger voor mij heel veel gedaan en uitgezocht voor wiskunde dus ik kon daarmee aan de slag. Om 14uur eindigt de schooldag hier. Na school hebben we gezellig spelletjes gedaan met de kinderen. Daarna zijn Tessa en ik snel gaan koken want om 19uur zouden er twee nieuwe vrijwilligers bijkomen.
Dinsdag begon de dag ook weer vroeg. Ik begon weer met wiskunde en daarna kregen de kinderen science. Bij science wordt de groep opgedeeld in twee groepen. Dit omdat er een leeftijdsverschil zit tussen de kinderen. Er zijn kinderen die nog op basisschool leeftijd zitten en kinderen die de highschool leeftijd hebben. Ik hield me bezig met de wat oudere groep. Best leuk, want de stof die we behandelen is voor mijzelf ook al een tijdje geleden. S'middags zijn we naar Galleria geweest met alle vrijwilligers. Dit is een groot Amerikaans winkelcentrum waar we twee keer per week heen worden gebracht om boodschappen te doen. Het is echt super groot en je hebt er echt allemaal verschillende soorten winkels. Eigenlijk is het best wel heftig om te zien dat je in de auto nog mensen ziet zwerven en je dan uitstapt bij een veel te luxe winkelcentrum...
Woensdag middag na school heb ik voor het eerst bij de Arts & Crafts gezeten. Arts & Crafts is opgezet voor de kinderen die erg veel moeite hebben met het onderwijs en dit niet bij kunnen houden. Bij A&C maken de kinderen vanalles, knuffels, armbanden, sleutelhangers etc. (Ik ga hier nog foto's van plaatsen op Facebook!) Op deze manier zijn de kinderen toch ergens mee bezig en ze vinden het ook heel leuk om te doen. Een deel van de verkoop van A&C gaat naar de kinderen in de vorm van zakgeld en het andere deel van de verkoop wordt opgespaard voor een weekendje weg met zijn allen. Oftewel, een superleuk winkeltje! A. is mij nu aan het leren om een olifant-sleutelhangertje te maken, het is echt best wel lastig!
Op donderdag hadden we een druk dagje, na school (die om 12uur klaar is op donderdag en vrijdag) hadden we namelijk een meeting met Ros. Zij heeft haar levensverhaal met ons gedeeld en zij heeft verteld over het ontstaan van Palm Tree. Dit is natuurlijk erg persoonlijk maar wat ik wel met jullie kan delen is dat Ros echt een hart van goud heeft en ze een heel leuk en mooi mens is. Na de meeting hadden we meteen een meeting met Peter en Yvon en daarna werden we naar Galleria gebracht. We hebben "all you can eat pizza" gegeten. De ober kwam heel de tijd langs met verschillende grote pizza's en als je die wilde proberen kreeg je een stuk. Ik heb denk ik nog nooit zoveel pizza op...
Vrijdagochtend ben ik voor het eerst eventjes op de daycare geweest. De daycare heeft plek voor 10 kindjes uit de omgeving en is bedoeld voor kinderen uit de township vlakbij Palm Tree. Het zijn echt ontzettende schatjes! Verder hebben we vrijdag niet veel aan school gedaan. De kinderen zijn druk bezig met het maken van een storyboard voor de documentaire over het leven op Palm Tree. Ze zitten vol leuke ideeën en omdat ze zo enthousiast bezig waren hadden we besloten ze maar te laten gaan en maandag weer aan school te gaan zitten.
Vrijdag was verder een gekke dag, mijn kamergenootje Tessa vertrok weer richting Nederland. Ik vond het best wel lastig want in die paar dagen hadden we toch wel een band opgebouwd en ik ga haar zeker wel missen. Na een paar hele dikke knuffels hebben we haar met zijn allen uitgezwaaid.
Vandaag ben ik met Peter en Yvon naar de tree van Bobbie Bear geweest. Bobbie bear is een andere organisatie hier in Durban die werkt met kinderen die in aanraking zijn geweest met seksueel misbruik. Tijdens de Tree komen kinderen uit de buurt en kinderen die met bobbie bear in aanraking zijn geweest bij elkaar (onder een grote boom) om te spelen, eten te krijgen en verzorgd te worden. Sommige kinderen lopen wel uren om hierbij te kunnen zijn. Yvon vertelde mij in de auto dat ze ook vaak speelgoed uitstallen en de kinderen dan een speelgoedje uit mogen zoeken. Er was een kindje erg blij en trots met één puzzelstukje, daar kan je je toch niks bij voorstellen?! Het was in ieder geval erg bijzonder om aanwezig te mogen zijn. Deze kinderen hebben niks. Dit is ook een onderdeel van het leven hier in Afrika.
Ik ben waarschijnlijk nog veel te veel vergeten maar deze eerste week is erg goed bevallen en ik voel me hier al erg thuis! Ik ben heel benieuwd wat ik allemaal nog mee ga maken hier.
Xxx
-
10 September 2016 - 21:27
Truus Bakker:
De eerste week zit er op. Voor ons ook een spannende week. Wat fijn dat je zo hartelijk bent ontvangen en je - vanaf het eerste moment - zo welkom voelt.
Het lijkt ons een geweldige ervaring om deel uit te mogen maken van de familie op Palm Tree en we denken ook dat je er helemaal op je plaats bent.
We hopen dat je een prachtige tijd tegemoet gaat en er nog veel verhalen zullen volgen.
Veel liefs en kus, mams -
10 September 2016 - 21:34
Nelleke:
De eerste week al weer voorbij! Al zo veel gedaan en meegemaakt. Blijf genieten en foto's sturen! Kus -
10 September 2016 - 21:51
Evelies:
Lieve Lotte wat fijn om te lezen dat je zo hartelijk bent ontvangen. Een ontroerend verslag en geweldige foto's. Brok in m'n keel hoor. Ik ben trots op mijn stoere nichtje -
11 September 2016 - 09:14
Coby:
Lieve Lotte,
Wat fijn om te lezen dat de eerste week al zo fijn was !!
Wat een bijzondere ervaringen.
Geniet ervan !
Liefs Coby -
11 September 2016 - 09:54
Willeke:
Wat gaat de tijd toch snel. Je blog heb ik met veel plezier gelezen en ik kijk al weer uit naar de volgende. Mooi dat je eerste week zo fijn voelt, dat is een goeie start. Veel succes en plezier, kus. -
11 September 2016 - 15:58
Hennie Stam:
Hallo nicht,
Super dat het zo goed gaat en dat na 1 week wat een indrukken verwerk je al. Heel fijn dat je je zo thuis voelt daar. Voor mij mag je wel een aantal sleutelhangers of iets dergelijks meenemen hoor om de kinderen daar te steunen. Wat een knappe kindertjes hè echt om op te vreten. Nu geniet er van en we horen snel weer meer. Liefs hennie
T -
12 September 2016 - 21:23
Joop:
Hallo lieve nicht,
Jouw verhalen kunnen we nu volgen, hartstikke fijn om ze te kunnen lezen.
Veel groeten van ons 3-en vanaf camping Distelloo waar we iedere avond tot bedtijd buiten zitten met tropische temperaturen,
Joop, Jan, Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
